Różnice płci i rasy w leczeniu ostrego zawału mięśnia sercowego w latach 1994-2002

W ostatnich latach uwaga została skupiona na zmianach w leczeniu choroby niedokrwiennej serca związanych z płcią i rasą pacjenta. Badania przełomowe pod koniec lat 80. i na początku lat 90. wykazały różnice w traktowaniu w zależności od płci i rasy.1-4 W ostatniej dekadzie inne badania opisały ogólnie spójny schemat mniej intensywnego leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego u kobiet, w porównaniu z mężczyznami , 5-11 oraz w czerni, w porównaniu z białymi, 8,9,12-17 w różnych ustawieniach. Wysiłki mające na celu zaradzenie różnicom rasowym i seksualnym w korzystaniu z opieki zdrowotnej zostały zauważone, w tym niedawny raport Institute of Medicine18 oraz publiczna Health Health Service s Healthy People 2010 .19 Chociaż od ponad dekady udokumentowano różnice płci i rasowe w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, niewiele wiadomo na temat tego, czy różnice te utrzymywały się w ostatnich latach. Oceniliśmy czasowe tendencje w różnicowaniu płci i różnic rasowych w stosowaniu leczenia opartego na wytycznych dla pacjentów hospitalizowanych z ostrym zawałem mięśnia sercowego.
Metody
Pacjenci
Od lipca 1990 r. Szpitale uczestniczące w krajowym rejestrze zawału mięśnia sercowego (NRMI) zapisały kolejnych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, jak opisano wcześniej.20 Ponieważ NRMI-1 (od lipca 1990 r. Do maja 1994 r.) Zgromadził niewiele informacji na temat charakterystyki pacjentów, ograniczyliśmy naszą analizę do 724 984 pacjentów z 1917 szpitali, którzy zapisali się do NRMI-2 (czerwiec 1994 r. do marca 1998 r.), NRMI-3 (kwiecień 1998 r. do czerwca 2000 r.) i NRMI-4 (od lipca 2000 r. do maja 2002 r.). Wyłączyliśmy 12 132 pacjentów z błędnymi terminami wyładowania i 381 018 pacjentów, którzy zostali przeniesieni z innego szpitala leczenia ostrej opieki, ponieważ ich wczesne leczenie nie zostało udokumentowane. Wykluczyliśmy także 131 474 pacjentów, którzy przeżyli mniej niż 24 godziny z powodu niewystarczającego czasu na rozpoczęcie leczenia; 40 881 pacjentów o nieznanym wieku, płci, rasie lub statusie przeżycia; 60 689 pacjentów, których rasa nie została zarejestrowana jako biała lub czarna; oraz 55,316 pacjentów z brakującymi danymi dla kowariancji modelowych. Ograniczono naszą analizę do 658 szpitali (z 1917 szpitali) uczestniczących w NRMI w całym okresie badania, co dało ostateczną próbkę 594 911 pacjentów. Zbieranie danych NRMI zostało wcześniej zweryfikowane przez porównanie z Projektem Kardiologicznym. 21 Ten protokół został uznany za niezwiązany z przeglądem przez komisję odwoławczą uczelni Emory University.
Leczenie zawału mięśnia sercowego
Pacjentów oceniano pod kątem stosowania zaleceń zalecanych przez American College of Cardiology-American Heart Association (ACC-AHA) w leczeniu zawału mięśnia sercowego od 1990 roku.22-24 Obejmowały one leczenie ostrej reperfuzji u pacjentów z uniesieniem odcinka ST w ciągu 24 godzin przyjęcia, podanie aspiryny i beta-blokerów w ciągu 24 godzin od przyjęcia oraz koronarografii podczas hospitalizacji. Jako punkt końcowy leczenia wtórnego przebadaliśmy częstotliwość zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych (CABG) oraz przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PTCA) (z wyjątkiem pierwotnej PTCA, która została uwzględniona w naszej definicji leczenia reperfuzyjnego) podczas hospitalizacji.
Aby wykluczyć różnice w zakresie traktowania rasowego lub płciowego w leczeniu, które mogą odzwierciedlać różnice w odsetku pacjentów, u których leczenie jest uważane za odpowiednie, zidentyfikowaliśmy podgrupy pacjentów, którzy idealnie pasowali do każdej strategii zarządzania – innymi słowy, pacjenci z najsilniejszymi wskazaniami do leczenia ( ACC-AHA klasa I) i bez większych przeciwwskazań, zgodnie z wytycznymi opublikowanymi w 1990, 22, 19, 19, 23 i 1999.24. W przypadku różnic w trzech zestawach wytycznych przestrzegano wytycznych z 1996 r., Ponieważ są one podobne do wytycznych z 1999 r. I zostały opublikowane najbliżej początku naszego okresu obserwacji.
Aby uniknąć stronniczości w odniesieniu do dostępności usług, obliczano częstość koronarografii u pacjentów przyjmowanych do ośrodków z pełną zdolnością wykonywania inwazyjnych zabiegów sercowo-naczyniowych
[więcej w: wrastający paznokieć warszawa, odbudowa zeba cena, dda jak pomóc ]
[więcej w: edukator jasło, fizjofit gliwice, supekom sulechów ]