Rok Alendronatu po roku leczenia hormonami przytarczyc (1-84) w leczeniu osteoporozy

Ponieważ stosowanie parathormonu w leczeniu osteoporozy jest ograniczone do dwóch lat lub krócej, ważne jest, czy terapia antyresorpcyjna powinna następować po terapii parathormonem. Poprzednio donoszono o wynikach po pierwszym roku tego randomizowanego badania porównującego stosowanie pełnej długości parathormonu (1-84), samego alendronianu lub obu połączonych. Kontynuując tę próbę, zapytaliśmy, czy wymagana jest terapia antyresorpcyjna w celu utrzymania przyrostu gęstości mineralnej kości po roku leczenia hormonem przytarczyc (1-84). Metody
W przedstawionych tutaj danych kobiety, które otrzymały monoterapię parathormonem (1-84) (100 .g na dobę) w roku zostały losowo przydzielone do jednego dodatkowego roku z placebo (60 osób) lub alendronianem (59 osób). Pacjenci, którzy otrzymali terapię skojarzoną w roku otrzymali alendronian w drugim roku; ci, którzy otrzymali monoterapię alendronianem w roku 1, kontynuowali leczenie alendronianem w 2. roku. Gęstość mineralną kości kręgosłupa i biodra oceniano za pomocą absorpcjometrii rentgenowskiej o podwójnej energii i ilościowej tomografii komputerowej (CT).
Wyniki
W ciągu dwóch lat terapia alendronianem po terapii hormonami przytarczyc doprowadziła do znacznego wzrostu gęstości mineralnej kości w porównaniu z wynikami dla placebo po terapii parathormonem, różnica szczególnie widoczna dla gęstości mineralnej kości w kości beleczkowej przy kręgosłupie na ilościowym CT (wzrost 31% w grupie parathormon-alendronian w porównaniu z 14% w grupie parathormon-placebo). W drugim roku pacjenci otrzymujący placebo utracili znaczną gęstość mineralną kości.
Wnioski
Po roku hormonu przytarczyc (1-84), densytometryczne zyski wydają się być utrzymywane lub zwiększane za pomocą alendronianu, ale tracą, gdy parathormon nie jest zastępowany przez środek antyresorpcyjny. Wyniki te mają kliniczne implikacje dla wyborów terapeutycznych po odstawieniu parathormonu.
Wprowadzenie
Po zatwierdzeniu teryparatydu lub ludzkiego parathormonu (1-34), dwie różne klasy leków stały się dostępne w leczeniu osteoporozy. Leki antyresorpcyjne, takie jak bisfosfoniany, zmniejszają resorpcję kości, podczas gdy środki anaboliczne, takie jak teryparatyd, stymulują przede wszystkim tworzenie kości. Jednak nie jest jasne, czy połączenie tych klas terapeutycznych poprawi skuteczność. Dwa badania zgłoszone w Journal w 20031,2 skierowane to pytanie u mężczyzn i kobiet po menopauzie. Jedno z badań, z których stanowi rozszerzenie, dotyczyło parathormonu o pełnej długości (1-84), a drugie dotyczyło teryparatydu.2 Oba raporty wskazywały, że jednoczesne stosowanie parathormonu i alendronianu nie dawało przewagi nad monoterapią. warunki zmian gęstości mineralnej kości.1,2 W rzeczywistości, jednoczesne stosowanie wywołanego alendronianem stępienia wywołanego przez duży parathormon zwiększa gęstość mineralną kości beleczkowej.
Zatwierdzenie teryparatydu przez Food and Drug Administration w leczeniu osteoporozy zostało wydane z zaleceniem, aby leczenie trwało nie dłużej niż dwa lata
[hasła pokrewne: apteka internetowa leki na receptę, przychodnia żelazna kielce, korekcja laserowa wzroku ]
[więcej w: przychodnia żelazna kielce, nfz katowice sanatoria, poradnia psychologiczna rzeszów ]