Opieka przedszpitalna i szpitalna ad

Gdzie indziej w szpitalu dokonano przeglądu stanu pacjentów hospitalizowanych w celu oceny możliwości szybkiego wyładowania. Zidentyfikowano łóżka intensywnej opieki. Sale operacyjne zostały przygotowane na operację awaryjną. Rozstawiliśmy zespoły urazowe do każdej z czterech zatok przyjmujących w sali resuscytacyjnej, a drugą do sali operacyjnej w oddziale ratunkowym. Zespoły pediatrów i anestezjologów pediatrycznych czekały w naszym oddziale ratunkowym i dziecięcym.
Pierwsze ofiary dotarły o 9.50. Pacjenci mieli liczne obrażenia, w tym traumatyczne amputacje, oparzenia, urazy oddechowe oraz urazy klatki piersiowej i śródbłonka – spodziewany schemat urazów od wybuchu występującego w ograniczonej przestrzeni. Najbardziej uderzającą cechą pacjentów, którzy byli mniej poważnie ranni, była głuchota z powodu perforacji błony bębenkowej. Większość pacjentów była przytłoczona i głęboko zaniepokojona.
Pacjentów poddawano triagom po przybyciu przez zespoły seniorów i przydzielano do jednego z trzech obszarów w oddziale ratunkowym, w zależności od priorytetu. Gdy stan dwóch pacjentów pogorszył się podczas wstępnej oceny, ich priorytet został odpowiednio dostosowany. Po wstępnej ocenie i leczeniu krytycznie ranni pacjenci wymagający zabiegu zostali przeniesieni na sale operacyjne, w których zespoły chirurgów ortopedycznych, naczyniowych i ogólnych pracowaliby w nocy.
Wielokrotna ponowna ocena wszystkich ofiar była ważna. Starszy konsultant chirurgiczny dokonał przeglądu wszystkich ofiar, upewniając się, że przeprowadzono szczegółową ankietę wtórną. Specjalistyczna ekspertyza ortopedyczna była podstawą oceny pacjentów ze złożonymi urazami złożonymi i priorytetowymi przypadkami chirurgii. Chirurgów uszu, nosa i gardła oceniono i zorganizowano ambulatoryjną obserwację u wszystkich pacjentów z audiologicznymi konsekwencjami zapalenia. Radiologowie zinterpretowali zdjęcia rentgenowskie i wykonali ultrasonografię w oddziale ratunkowym, a także wykonali tomografię komputerową. Kapelani, zespoły łączące pacjentów i personel psychiatryczny zapewnili wsparcie cierpiącym pacjentom i ich bliskim. Studenci medycyny działali jako biegacze między kluczowymi obszarami szpitala i pomagali przy dostawach i próbkach krwi.
Ponieważ St. Mary s nie jest multidyscyplinarnym ośrodkiem urazowym poziomu 1, polegaliśmy na doświadczeniu kolegów z sąsiednich szpitali, w tym chirurgów okulistycznych i neurochirurgów. Po tym, jak pacjenci z oparzeniami otrzymali wstępne leczenie i stabilizację, nasz regionalny ośrodek wypalenia zajął się tymi, którzy wymagali specjalistycznej pielęgnacji oparzeń.
Oprócz zabiegów w St. Mary s, zespół odpowiednich pracowników udał się do sąsiedniego hotelu, aby wziąć udział w 50 ofiarach z pierwszeństwem 3 od sceny bombardowania na Edgware Road.
W ciągu dnia poinformowano nas, że dodatkowe urządzenie wybuchowe miało znajdować się na poczcie obok szpitala. Ta możliwość spowodowała zrozumiałą konsternację wśród pracowników i doprowadziła do tymczasowej ewakuacji niektórych miejsc w szpitalu.
W sumie, Maryja otrzymała 38 ofiar (7 pierwszeństwa 1, 17 pierwszeństwa 2 i 14 pierwszeństwo 3) od zdarzenia przed ostatecznym otrzymaniem powiadomienia o 14:40 scena była czysta. Ponad 200 pracowników było zaangażowanych w początkową reakcję w oddziale ratunkowym, pracując spójnie w trudnych warunkach, ponieważ leczyli pacjentów z urazami, których normalnie nie widzielibyśmy w naszych cywilnych praktykach.
To otrzeźwiające, gdy zdajemy sobie sprawę, że w niektórych częściach świata cywile regularnie doświadczają przemocy. Ci, którzy zapewniają medyczną odpowiedź w tak ciągłych lub powtarzających się kryzysach, mają nasz szacunek i podziw.
Author Affiliations
Drs. Redhead, Ward i Batrick są konsultantami w Departamencie Wypadków i Nerwów, St. Mary s Hospital w Londynie.

Powołując się na artykuły (17)
Zamknij Cytowanie artykułów
[przypisy: lekarz od płuc, dda jak pomóc, poradnia psychologiczna rzeszów ]
[podobne: szułdrzyński twitter, apteka bursztynowa częstochowa, lanoro ]