Leczenie niedokrwistości aplastycznej za pomocą globuliny antylimfocytowej i metyloprednizolonu z cyklosporyną lub bez niej ad 7

Najcięższym działaniem niepożądanym była toksyczność wątroby występująca we wczesnym okresie leczenia, która była znacznie częstsza i cięższa w grupie leczonej cyklosporyną: w grupie kontrolnej maksymalny stopień hepatotoksyczności wynosił 2, natomiast w grupie leczonej cyklosporyną – maksymalnie 3 u ośmiu pacjentów i 4 na czterech pacjentach. Nie stwierdzono istotnej korelacji pomiędzy stopniem toksyczności wątroby a stężeniem cyklosporyny we krwi. U dwóch pacjentów z toksycznością stopnia 4 leczenie cyklosporyną musiało zostać przerwane, gdy stężenia aminotransferazy wątrobowej nie powróciły do normy po zmniejszeniu dawki. Typową długotrwałą toksyczność cyklosporyny obserwowano po trzech tygodniach do trzech miesięcy po leczeniu (tabela 4). Wszystkie toksyczności przewlekłe to stopień lub 2; toksyczność nerkowa nigdy nie przekroczyła stopnia 1. Rozrost mięśni u jednego pacjenta wystąpił i nie ustąpił całkowicie po odstawieniu cyklosporyny. Wszystkie inne działania niepożądane zostały złagodzone lub wyeliminowane przez zmniejszenie dawki cyklosporyny. Aseptyczna martwica obu głowic ramiennych u jednego pacjenta po wielokrotnym leczeniu metyloprednizolonem trwała łącznie około siedmiu miesięcy. Z 13 pacjentów otrzymujących wielokrotne leczenie globuliną limfocytową lub inną markę tego leku, 11 dobrze ją tolerowało. Dyskusja
Wnioskujemy z tego badania, że pacjenci z niedokrwistością aplastyczną lepiej reagowali na kombinację cyklosporyny, globuliny antylimfocytowej i metyloprednizolonu niż ze standardowym protokołem globuliny antylimfocytarnej i metyloprednizolonu, i że różnica była najbardziej widoczna u pacjentów z ciężką chorobą, której odsetek odpowiedzi prawie podwoiła się po dodaniu cyklosporyny.
Wskaźnik odpowiedzi został wybrany jako główna zmienna do oceny, ponieważ przeżycie jest silnie skorelowane z odpowiedzią.2, 3, 7, 8, 29 Chociaż przeżycie pacjentów z ciężką chorobą było lepsze w grupie leczonej cyklosporyną niż w grupie kontrolnej, różnica nie była statystycznie istotna. Niemożność przetłumaczenia zwiększonego odsetka odpowiedzi na przedłużone przeżycie może wydawać się zaskakująca. Jednakże nasza analiza przeżycia nie odzwierciedlała całkowitego przeżycia w wyniku wstępnego leczenia, ponieważ w tej ocenie wzięli udział pacjenci, którzy nie odpowiedzieli, oraz pacjenci z nawrotami, którzy odpowiedzieli na drugi przebieg immunosupresji. Drugi cykl leczenia często obejmował cyklosporynę, ale odpowiedź mogła być spowodowana powtarzanym leczeniem globuliną antylimfocytową, ponieważ zgłaszano, że pacjenci z niedokrwistością aplastyczną reagują na dwa kolejne cykle tego drugiego leku.4, 7 Ponadto retrospektywne analizy wykazali, że plateau przeżycia może nie być osiągnięte u pacjentów z ciężką chorobą przez wiele lat po leczeniu7, 29 i że nigdy nie może być prawdziwego plateau w świetle późnego rozwoju chorób klonalnych. 30 31 32 Dłuższy okres obserwacji jest zatem dłuższy. wymagane do oceny przeżycia.
Kilka szczegółów analizy zasługuje na komentarz. Po pierwsze, chociaż odsetek odpowiedzi był wyższy u pacjentów leczonych cyklosporyną, kinetyka odpowiedzi i jakość remisji nie różniły się znacząco od wzoru obserwowanego u pacjentów reagujących na globulinę i metyloprednizolon
[hasła pokrewne: consultronix, szułdrzyński twitter, adam dawidziuk twitter ]