Leczenie niedokrwistości aplastycznej za pomocą globuliny antylimfocytowej i metyloprednizolonu z cyklosporyną lub bez niej ad 6

Odpowiedź na dalsze leczenie. Z 52 pacjentów z odpowiedziami, 10 (19 procent) nawróciło 4 do 37 miesięcy po leczeniu (Tabela 3). Z wyjątkiem jednego pacjenta, którego leczenie cyklosporyną musiało zostać przerwane po pięciu tygodniach z powodu toksycznego działania na wątrobę (Pacjent 345), nawroty w grupie leczonej cyklosporyną wystąpiły późno i dopiero po odstawieniu cyklosporyny (pacjenci 149 i 197). Zależność remisji od cyklosporyny obserwowano u trzech pacjentów, u których liczba krwinek zmniejszyła się po zmniejszeniu dawki cyklosporyny i ponownie wzrosła po podaniu większej dawki leku. Dziewięciu pacjentów, którym udzielono odpowiedzi, nadal było leczonych cyklosporyną w czasie tej analizy. Inni pacjenci z grupy cyklosporyny są w remisji od 2 tygodni do 29 miesięcy (mediana, 7 miesięcy) po odstawieniu cyklosporyny; leczono je agentem przez 5 do 18 miesięcy (mediana, 11). Siedmiu pacjentów, u których wystąpił nawrót, zareagowało na drugi cykl leczenia immunosupresyjnego (Tabela 3). Dwóch pacjentów w grupie kontrolnej nie było ponownie leczonych globuliną antylimfocytową z powodu uczulenia na IgG konia. Nie reagowali na globulinę króliczą ani na samą cyklosporynę.
Przeżycie
Ryc. 2. Ryc. 2. Przetrwanie u wszystkich pacjentów i pacjentów z ciężką chorobą, w tym u pacjentów, którzy otrzymali więcej niż jeden kurs immunosupresji. Znaczniki znakowania oznaczają pacjentów, których dane zostały ocenzurowane.
Analiza przeżycia po dwóch latach nie wykazała istotnej różnicy w przeżyciu w zależności od przypisania leczenia dla całej grupy pacjentów lub osób z ciężką chorobą (odpowiednio P = 0,14 i 0,16) (ryc. 2). Chociaż analiza przeżycia do tej pory (po 3 i 1/2 roku) jest ograniczona przez niewielką liczbę pacjentów, interesujące jest, że wśród pacjentów z ciężką chorobą, przeżywalność tych początkowo leczonych globuliną antylimfocytową, metyloprednizolonem i cyklosporyną może być lepsze niż przeżycie osób leczonych globuliną antylimfocytową i tylko metyloprednizolonem (80 procent vs. 44 procent, P = 0,077) (ryc. 2B).
Czterech pacjentów w grupie kontrolnej i trzech w grupie z cyklosporyną zmarło w ciągu trzech tygodni po rozpoczęciu leczenia. Szesnastu innych pacjentów zmarło od 37 do 1019 dni po leczeniu, z powodu powikłań pancytopenii, takich jak zapalenie płuc (pięciu pacjentów), wstrząs septyczny (cztery), i mózgowy (sześć) lub krwotok z przewodu pokarmowego (jeden). Śmierci nie uznano za przypisaną do samego leczenia.
Wtórna choroba
Białaczka oligoblastyczna rozwinęła się u jednego pacjenta 15 miesięcy po początkowej prezentacji z aplastycznym szpikiem kostnym. Rak żołądka spowodował śmierć u innego pacjenta dziewięć miesięcy po leczeniu. Żaden z pacjentów nie zareagował na leczenie. Nie zaobserwowaliśmy klinicznych objawów napadowej nocnej hemoglobinurii ani dodatniego wyniku testu Ham a u żadnego pacjenta w czasie objętym tą analizą.
Toksyczność
Tabela 4. Tabela 4. Toksyczność leczenia immunosupresyjnego podczas pierwszych trzech miesięcy obserwacji. * Toksyczność krótkotrwała była spowodowana głównie przez globulinę antylimfocytową i metyloprednizolon (Tabela 4). Gorączka i choroba posurowicza występowały istotnie rzadziej w grupie leczonej cyklosporyną, natomiast wysypka i pokrzywka występowały z podobną częstością w obu grupach
[hasła pokrewne: nfz katowice sanatoria, cytrynian sodu szkodliwość, nietolerancja kazeiny ]