Glioblastomy w New England Okuliści

Przegląd zapisów neuropatologicznych w Szpitalu Ogólnym w Massachusetts ujawnił, że od 1985 r. Trzech okulistów było hospitalizowanych z powodu potwierdzonego histopatologicznie glejaka wielopostaciowego śródczaszkowego (gwiaździak stopnia IV lub IV). Ich wiek wynosił 48, 49 i 54 lata w chwili rozpoznania, a każdy praktykował w innym mieście w Nowej Anglii – dwa w New Hampshire i jeden w Massachusetts. Każdy z nich był członkiem New England Ophthalmological Society.
W latach 1985-1990 Stowarzyszenie miało 554 członków reprezentujących 3324 osobolat ekspozycji. Chociaż istnieją ważne problemy z zastosowaniem mianowników wybranych retrospektywnie do liczników dla choroby, całkowita oczekiwana liczba przypadków glioblastoma w Towarzystwie w tym czasie wynosi 0,21 na podstawie liczby osobo-lat ekspozycji. Zostało to obliczone na podstawie nieopublikowanych danych (program nadzoru, epidemiologii i raportowania wyników końcowych [National Institutes of Health]) na temat całkowitej zapadalności na glejaka u osób w wieku od 35 do 84 lat (6,17 spodziewanych przypadków na 100 000 osobolat) – konserwatywna reprezentacja rozkład wieku populacji, który odchyla oczekiwaną częstość występowania w górę.
Kiedy kwestia ta została poruszona na kwestionariuszach dla członków Towarzystwa, okazało się, że glioblastoma został ostatnio zdiagnozowany u innego innego okulisty i pielęgniarki okulistycznej z Nowej Anglii. Zwiększone ryzyko wystąpienia glejaka zaobserwowano wcześniej wśród innych pracowników służby zdrowia, w tym lekarzy dentystów, 2 anatomów, 3 i patologów.4 Nie znaleziono innych zgrupowanych przypadków glejaka wśród lekarzy, którzy otrzymali opiekę w Szpitalu Ogólnym w Massachusetts.
Wirusy zostały uznane za czynniki etiologiczne glejaków5. Zostało to poparte badaniami wykazującymi, że antygen papowirusa można odzyskać z ludzkiej tkanki glejaka6 i że zaszczepienie ludzkich papowawirusów naczelnymi7 lub chomikami8 indukuje tworzenie glejaków. Ponadto, narażenie na działanie chemikaliów przemysłowych i niejonizujących pól elektromagnetycznych 9, 10 wiązało się ze zwiększonym odsetkiem glejaków.
Chociaż nie możemy wykluczyć samej szansy na przypadek, uprzedzeń stwierdzających, ani też występowania populacji jako przyczyny tego zespołu chorobowego, nasze obserwacje glejaków u okulistów mogą być spowodowane ekspozycją na czynnik środowiskowy w miejscu pracy.
Rohit Bakshi, MD
University of New York w Buffalo School of Medicine, Buffalo, NY 14201
Alan M. Ducatman, MD
Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, MA 02139
Fred H. Hochberg, MD
Massachusetts General Hospital, Boston, MA 02114
10 Referencje1. Rothman KJ. . Klastrowanie choroby. Am J Public Health 1987; 77: 13-5.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Ahlbom A, Norell S, Rodvall Y, Nylandcr M.. Dentyści, pielęgniarki dentystyczne i guzy mózgu. BMJ 1986; 292: 662.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Stroup NE, Blair A, Erikson GE. . Rak mózgu i inne przyczyny śmierci u anatomów. J Natl Cancer Inst 1986; 77: 1217-24.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
4 Harrington JM, Oakes D. Badanie śmiertelności brytyjskich patologów w latach 1974-80. Br J Ind Med 1984; 41: 188-91.
MedlineGoogle Scholar
5. Ibelgaufts H.. Czy ludzkie wirusy nowotworowe DNA są zaangażowane w patogenezę ludzkich neurogennych nowotworów. Neurosurg Rev 1982; 5: 3-24.
Crossref MedlineGoogle Scholar
6. Scherneck S, Rudolph M, Geissler E, i in. . Izolacja papovawirusa podobnego do SV40 z ludzkiego glejaka. Int J Cancer 1979; 24: 523-31.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
7. London WT, Houff SA, Madden DL, i in. . Guzy mózgu u małp sowich zaszczepionych ludzkim poliomawirusem (wirus JC). Science 1978; 201: 1246-9.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
8. Walker DL, Padgett BL, ZuRhein GM, Albert AE, Marsh RF. . Papovawirusy ludzkie (JC): wywoływanie guzów mózgu u chomików. Science 1973; 181: 674-6.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
9. Loomis DP, Savitz DA. . Śmiertelność z powodu raka mózgu i białaczki wśród pracowników elektrycznych. Br J Ind Med 1990; 47: 633-8.
MedlineGoogle Scholar
10. Thomas TL, Stolley PD, Stemhagen A, i in. . Ryzyko śmiertelności guza mózgu u mężczyzn wykonujących prace elektryczne i elektroniczne: studium przypadku. J Natl Cancer Inst 1987; 79: 233-8.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
[przypisy: adam dawidziuk twitter, eurocomfort leszno, smuda rybnik ]