Czynniki ryzyka dla upadków jako przyczyna złamania stawu biodrowego u kobiet ad

Wstęp do złamań innych niż złamania biodra był dodatkowym kryterium wykluczenia, chociaż nie zidentyfikowano potencjalnych kontroli z powodu innego rodzaju złamania. Wykorzystaliśmy dopasowywanie częstotliwości do wybrania kontroli dla pacjentów z przypadkami według wieku (w warstwie wieku 10 lat) i szpitala. Czterdzieści cztery osoby zostały wykluczone z powodu upośledzenia funkcji poznawczych (14) lub śmierci przed rozmową kwalifikacyjną, niestabilności medycznej lub poważnego upośledzenia mowy lub słuchu (30). Spośród 311 pacjentów kwalifikujących się jako kontrole przeprowadzono przesłuchanie 174 (56%); 59 pacjentów odmówiło udziału, 53 lekarzy odmówiło w imieniu swoich pacjentów, a 25 pacjentów nie mogło być po wypisaniu ze szpitala. Respondenci proxy zostali zatrudnieni dla 18 z 45 pacjentów kwalifikujących się do kontroli. Diagnozy w momencie przyjęcia kontroli, w tym 18, dla których był respondent proxy, to rak sutka (30 pacjentów), rak okrężnicy (6), inne nowotwory (26), zaburzenia jelitowe (29), inny układ trawienny. zaburzenia (37), zapalenie kości i stawów (24), choroba niedokrwienna serca lub choroba naczyń obwodowych (11), choroby skóry (10) i inne problemy (19).
Zbieranie danych
Przeszkoleni ankieterzy wykorzystali wystandaryzowany kwestionariusz, aby zapytać badanych o funkcjonowanie dolnych kończyn, wzrok, historię medyczną i chirurgiczną, stosowanie leków przed hospitalizacją, historię dietetyczną i reprodukcyjną, wzrost, wagę, objawy związane z równowagą i chodem, informacje socjodemograficzne oraz okoliczności upadku w wyniku złamania biodra (dla pacjentów przypadku) lub ostatniego upadku (dla kontroli). Mediana okresu od przyjęcia do szpitala na rozmowę kwalifikacyjną wynosiła 9 dni dla pacjentów z przypadkami i 10 dni dla kontroli. Wszystkie wywiady były prowadzone osobiście, z wyjątkiem jednego wywiadu z pełnomocnikiem przeprowadzonego przez telefon.
Z dokumentacji medycznej pacjentów hospitalizowanych wylosowano 38 losowo wybranych pacjentów i grupę kontrolną. Zgodność wyników wywiadu i dokumentacji medycznej została oceniona w odniesieniu do głównych klas leków i badanych chorób. Statystyki kappa wynosiły 0,75 lub więcej dla każdego ocenianego czynnika. Wyodrębniono również dokumentację medyczną pacjentów hospitalizowanych z próby potencjalnych pacjentów (12) i kontrolnych (19), którzy odmówili udziału. Zapisy te zostały porównane z kartotekami medycznymi pacjentów uczestniczących w badaniu i odpowiednio kontrolnych z tych samych szpitali. Nie stwierdzono różnic w odniesieniu do wieku, chorób podstawowych lub głównych klas leków.
Funkcja dolnej kończyny przed przełamaniem
Respondentów zapytano, czy potrzebowali pomocy w wykonywaniu czterech czynności związanych z funkcjonowaniem kończyny dolnej: przechodzenia przez małe pomieszczenie, wychodzenia z krzesła, chodzenia na zewnątrz na płaskim podłożu oraz chodzenia po schodach. Ich wyniki zostały obliczone jako całkowita liczba zadań, dla których potrzebna była pomoc. Pacjenci całkowicie zamknięci w łóżku lub krześle otrzymali ocenę 5 punktów. Stopień niepełnosprawności badanych osobników określono oddzielnie, oceniając zapotrzebowanie na pomoce ambulatoryjne, takie jak laska lub spacerowicz. Badanych pytano również, czy mieli ostatnio problemy z poruszaniem się, równowagą lub uczuciem w kończynach dolnych.
Zaburzenia widzenia
Badanych pytano, czy lekarz kiedykolwiek powiedział im, że mają jaskrę lub kataraktę
[przypisy: ekozwierzak, fizjofit gliwice, edukator jasło ]