Codzienny i cykliczny hormon przytarczyc u kobiet przyjmujących alendronian czesc 4

Przeprowadzono analizy biochemiczne skuteczności (tworzenie kości i zmienne resorpcji), wybrane biochemiczne analizy bezpieczeństwa (stężenie wapnia w surowicy i stosunek wapnia z moczem do kreatyniny) oraz pomiary gęstości mineralnej kości kręgosłupa i biodra co trzy miesiące. Dodatkowe biochemiczne analizy bezpieczeństwa (stężenia kreatyniny, testy czynności wątroby i pełną morfologię krwi) przeprowadzono po 12 miesiącach z użyciem standardowych zautomatyzowanych technik. Pomiar gęstości mineralnej kości całego ciała i bocznego prześwietlenia piersiowo-lędźwiowego powtórzono po 15 miesiącach. Oznaczanie złamań kręgów
Radiogramy kręgosłupa zostały zdigitalizowane przez BioImaging Technologies. Punkty umieszczono na końcowych płytkach od T4 do L5, a stosunki wysokości zostały obliczone.24-26 Powszechnie występujące złamania zostały zdefiniowane przez stosunki 3 lub więcej SD poniżej średniej populacji referencyjnej.27 Przypadkowe złamania kręgów (nowe lub pogorszenie) zostały określone przez spadek o co najmniej 20 procent na jednej z wysokości w wyniku oceny morfometrycznej, 28,29, jeżeli potwierdzono to również półilościowym przeglądem przeprowadzonym przez dwóch badaczy, którzy nie byli świadomi wyników analiz ilościowych. Stwierdzono, że jeden osobnik miał przypadkowe złamanie kręgosłupa tylko w wyniku półilościowego przeglądu. Radiogramy oceniano w kolejności chronologicznej, usuwając przypisanie grup leczenia i identyfikatory pacjentów.
Analiza statystyczna
Wstępnie zaplanowana pierwotna hipoteza głosiła, że oba schematy hormonów przytarczyc spowodowałyby wzrost gęstości mineralnej kości kręgosłupa w porównaniu z samym alendronianem i że wielkość tego przyrostu byłaby podobna w obu grupach. Badanie miało statystyczną moc 90 procent do wykrycia bezwzględnej różnicy 3 procent przyrostu mineralnej kości kręgosłupa pomiędzy dwiema parami hormonów przytarczyc, biorąc pod uwagę zapisanie 33 kobiet w każdej grupie i większą moc statystyczną, aby zidentyfikować różnice w obu grupa parathormonu w porównaniu z grupą alendronianową. Analizy oparto na 108 kobietach, które ukończyły 15-miesięczny protokół, ponieważ 56% wypłat miało miejsce przed trzymiesięczną wizytą. Analizy oparte na zamiarach leczenia nie różniły się znacząco od analiz opartych na faktycznie otrzymanym leczeniu.
Dane zostały ocenione pod kątem normalności i przekształcone w log w razie potrzeby. Wartości wyjściowe różnicowano za pomocą analizy wariancji dla zmiennych ciągłych i testu chi-kwadrat dla zmiennych kategorycznych. Zastosowano mieszaną analizę wariancji w celu oceny pierwotnej hipotezy dotyczącej wpływu leczenia na gęstość mineralną kości. Gęstość mineralną kości analizowano jako procentową zmianę względem linii podstawowej. Aby ocenić, czy pierwotny test nieskorygowanej hipotezy był solidny w odniesieniu do potencjalnych czynników zakłócających, w tym wieku, lat od menopauzy, masy ciała, wzrostu, wskaźnika masy ciała (zdefiniowanego jako waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach), lata wcześniejszej terapii alendronianem oraz obecności lub braku historii złamania, zmienne te zostały ocenione w osobnych modelach. Zmienne biochemiczne analizowano za pomocą analizy wariancji z powtarzanymi pomiarami. Dokładna regresja logistyczna, kontrolująca obecność lub brak złamania w wieku dorosłym, została wykorzystana do oceny, czy liczba nowych lub pogłębiających się złamań kręgów różniła się pomiędzy trzema grupami
[więcej w: chirurgia plastyczna poznań cennik, korekta oczu cena, do okulisty bez skierowania ]
[więcej w: kłucie w prawym dolnym boku, nietolerancja kazeiny, syndrom dda test ]